پیش دبستانی رفتن کودک و اهمیت آن
پیش دبستانی
پیش دبستانی , کودک در ابتدا فقط از طریق مادر با محیط ارتباط برقرار می کند
اما به تدریج با بالا رفتن سنش متوجه خانواده و اطرافیانش می گردد.
به زبان دیگر آشنایی او با محیط رفته رفته بیشتر می شود.
گروه همسن در مقابل کودک قرار می گیرند
و او باید نحوه ارتباط برقرار کردن با آنان را فرا گیرد،
در این جاست که کودک باید توانایی ایجاد تفاهم و توافق با دیگران را فرا گیرد.
در غیر این صورت در زندگی آینده اش دچار مشکل می شود. در این سن عواطف کودک شروع به رشد می کند.
اگر کمی دقت کنید
کودکان مایلند فقط خود با وسایل بازی شان سرگرم باشند
و زمانی دوست همسن او بخواهد عروسک یا ماشین او را استفاده کند،
مانع می شود و اجازه نمی دهد به وسایلش دست نزند.
همچنین در جریان بازی های گروهی در محیط های پیش دبستانی او در می یابد
که بازی و همکاری با گروه همسن می تواند موجب شادمانی شود.
بچه ها در جریان بازی می توانند احساس ها، هیجان ها و ترس های خود را بروز دهند.
این ابراز احساس اثرات منفی بعضی از این گونه حالت ها را خنثی می کند.
زبان
رشد زبانی و نحوه صحبت کردن کودکانی که در خانواده های مرفه زندگی کرده اند
با کودکان طبقه محروم بسیار متفاوت و علت آن هم محیط زندگی آنان است.
کودکان طبقه محروم جامعه در محیط های فقیر با فرهنگی پایین زندگی می کنند
و با جمله ها و گفت و گوهای منطبق با اصول دستور زبان آشنایی زیادی ندارند.
آنها طرز مکالمه را به طور ناقص از اطرافیان خود می آموزند.
به همین دلیل کلماتی که آنان یاد می گیرند
خیلی کمتر از کودکان مرفه است.
در ضمن کودکان این طبقه به احتمال زیاد در محیط هایی زندگی می کنند
که دارای گویش محلی هستند.
وقتی کودک داستان هایی مناسب سنش را می شنود و در مورد آن سوال هایی می کند
و مربی با حوصله جواب او را می دهد
به تدریج با تمرین و تکرار لغات را به خوبی تلفظ می کند.
تماس او با گروه همسن یکی دیگر از منابع آموزشی زبان او به حساب می آید
و او در این گروه به تجاربی ارزنده در زمینه زبان آموزی دست می یابد
که امکان این تماس ها و ارتباط ها در دوره پیش دبستانی فراهم می شود.
آموزش های پیش دبستانی حتی می تواند در جهت پرورش دینی و اخلاقی کودک نیز موثر باشد.
بیان داستان های شیرین و جذاب برای کودکان در این جهت مفید است.
مراکز آموزشی از طریق به وجود آوردن محیط مطلوب می تواند کمک بزرگی برای رفع نیازهای کودکان در این زمینه باشد.
آمادگی ورود به دبستان
کودکی که در محیط خانه فقط در کنار مادر به سر می برد،
خانواده را تنها نقطه امن برای خود به حساب می آورد.
او تا آن زمان دوری از خانواده را تجربه نکرده است،
برایش دشوار است که یکباره از خانه دل بکند
و نیمی از روز را در محیطی بسته آن هم با قوانین و مقرراتی که با آنها آشنایی ندارد،
اما ملزم به اجرای آن است به سر برد.
این محیط برایش فوق العاده غریب و ناآشنا است.
جایی است که نیاز به رعایت نظم و ترتیب دارد،
در حالی که او از قبل هرگونه که می خواست عمل می کرد.
ورود ناگهانی از محیط گرم خانواده به این محیط آرامش روحی او را بر هم می زند
و در سازگاری با محیط جدید با مشکل رو به رو می شود.
آموزش های پیش از دبستان می تواند
آمادگی لازم برای وارد شدن به محیط رسمی آموزش در کودکان ایجاد کند.
برترین ها
