گریه نوزاد_حتما بخوانید
گریه نوزاد و نکات آن
گریه نوزاد , غالبا دوستان و آشنایان از روی حسن نیست توصیه می کنند که به نوزاد در هنگام گریه کردن توجه نکنید و او را به حال خود رها نمایید.
بیشتر مادران نمیتوانند نسبت به گریه نوزاد بی توجه باشند و این بی اعتنایی را درست نمیدانند.
بی توجهی به گریه نوزاد ، در سیستم ارتباطی که بین مادر و نوزاد وجود دارد ،
اختلال وارد می کند. گریه معمولا پیامی است که نوزاد به وسیله آن نیاز خود را اعلام می دارد
و در مادر انگیزه ای قوی برای پاسخ به این پیام و آرام کردن نوزاد به وجود می آورد.
بی تفاوتی نسبت به گریه نوزاد ، نه تنها کاری نامعقول ، بلکه امری مخالف میل و غریزه مادری است .
به عبارت دیگر ، جواب مناسب و به موقع به خواست نوزاد دارای دو نتیجه است :
یکی این که نوزاد نسبت به اطرافیان و محیط خود اعتماد پیدا می کند و دیگر این
که یاد می گیرد با گریه به شکل ملایم تری پیام خود را منتقل کند.
این اعتماد ، از بدخلقی و تندخویی نوزاد می کاهد و گریه آرام نوزاد که گریه تکامل یافته ای است ،
گوش را نمی آزارد و شنونده را تشویق می کند که با رغبت به آن توجه نماید.
علت گریه نوزاد
اگر به نوزاد بی توجهی شود ، او سعی می کند بلندتر و سخت تر گریه کند ،
تا به این وسیله با ناراحت کردن والدین ، توجه آنها را جلب نماید.
توجه به گریه نوزاد و حرکات بدنی وی ، حساسیت مادر را نسبت به پیام های نوزاد
بالا می برد و مادر به تدریج می آموزد که با مشاهده علایم قبل از گریه ،
به آنها جواب بدهد و از گریه کردن او جلوگیری نماید.
یکی از عقاید خرافی درباره گریه نوزاد ، این نکته است که اگر به گریه نوزاد توجه شود ، یاد می گیرد
تا از رفتار و اخلاق مادر خود سوءاستفاده نماید و بچه ای گریه ای بار آید.
این عقیده ای اشتباه است و تجربه نشان می دهد که نوزادانی که از محبت و توجه مادر
برخوردار هستند ، در سال های بعد کمتر بهانه می گیرند و خود را کمتر به مادرشان می چسبانند.
بنابراین از سوء استفاده نوزاد نسبت به خود نباید نگران باشید ، بلکه به گریه او باید از روی مهر و محبت جواب بدهید.
جلوگیری گریه نوزاد
با این طرز برخورد ، نوزاد یاد می گیرد که روشی غیر از گریه کردن نیز برای پیام رسانی وجود دارد
و در اثر اعتمادی که به والدین پیدا می کند ، تاخیر احتمالی در رسیدگی به خود را می پذیرد
و با آرامش سیستم ارتباطی را تکامل می بخشد .
اما اگر نوزاد والدین را نسبت به گریه و تقاضاهای خود بی اعتنا ببیند ، مضطرب می شود
و اعتمادش نسبت به آنها از بین می رود و به شبکه ارتباطی بین خود و دیگران بدبین می شود.
از بین رفتن اعتماد نوزاد ، او را به گریه بیشتر وادار می کند.
روش هایی که برای آرام کردن و کاهش گریه نوزاد به کار می روند ، عبارتند از :
۱ . نوزاد را در اتاق خود و پیش خود بخوابانید. این امر گریه کردن نوزاد را کاهش می دهد
و فرصت پیدا می کنید تا با آرامش بیشتر به نگهداری و پرورش نوزاد بپردازید.
۲ . نوزاد را حداقل مدت سه ساعت در روز در بغل یا بر پشت خود حمل نمایید .
نوزادانی که از این محبت برخوردار می شوند ، ۵۰ درصد کمتر گریه می کنند.
بند آوردن گریه نوزاد
علت گریه نوزاد چیست؟
۳ . هنگام مشاهده آثار گرسنگی در نوزاد و هر وقت که اشتهای او اقتضا می کند ، به او شیر بدهید.
این برنامه تغذیه ، از برنامه ساعتی برای رضایت و آرامش نوزاد مناسب تر است.
۴ . برای آرام کردن نوزاد ، او را بغل کنید ، تکان بدهید یا راه ببرید.
به یاد داشته باشید که در مدت نه ماه ، نوزاد با این روش خو گرفته است.
اگر با این روش نوزاد آرام نشد ، او را در کالسکه یا اتومبیل بگذارید و مدتی در خیابان یا اتوبان به گردش ببرید.
این کالسکه درمانی! یا اتوبان درمانی ! روش موثری در آرام کردن و خواباندن نوزاد است.
گریه نوزاد یکی از صوت ها و پیام های بامعنی است. با دقت به آن گوش کنید
و با گرمی و محبت به آن پاسخ دهید. دوره آن کوتاه است و پس از مدتی کودک یاد می گیرد
با روش بهتری نیازهای خود را به اطلاع شما برساند.
کتاب آمادگی برای زایمان و مراقبت از نوزاد
