وظایف مشترک پدر و مادر در برابر کودک ناآرام

کودک ناآرام

کودک ناآرام , برای شما هم لحظه هایی پیش می آید که احساس درماندگی می کنید ، به ویژه زمانی که کودکتان تمام شب را گریه می کند و شما نمیتوانید او را آرام کنید.
در این هنگام سعی کنید همسرتان به احساس منفی شما نسبت به رفتار کودک پی نبرد ،
زیرا این کار موجب میشود که او در مورد رفتار کودک به شدت احساس تقصیر کند.

با ابراز ناخشنودی از رفتار کودک ، شما به همسرتان نیز چنین القا میکنید
که از نحوه ی انجام وظایف مادری او ناراضی هستید ،
و در نتیجه رفتار خود او را هم به زیر سوال می برید .
بسیاری از مادران بیشترین اعتماد به نفس را از نحوه ی نگرش همسرانشان نسبت به توانایی های مادرانه خویش کسب می کنند.
در اینجا چند پیشنهاد برای حمایت از همسرتان در امر رسیدگی مشترک به امور کودک ناآرامتان مطرح میشود :

راه و روش آرام کردن کودک ناآرام

همسرتان را به استفاده از کمک اطرافیان ترغیب کنید :

از کمک دوستان خوبی که حامی شما هستند برخوردار شوید و کاری کنید که آنها همیشه در دسترس شما باشند.
اجرای روش های متناقض در مواظبت از کودک به زیان وی تمام خواهد شد.
همسرتان را در مقابل کسانی که توصیه های نادرست مطرح میکنند
محافظت کرده و سعی کنید با کسانی ارتباط دوستی برقرار کنید که در این کار روش شما را دارند
و بیش از آنکه از شما ایراد بگیرند مایل به کمک و همیاری شما هستند.

از کمک دیگران در رسیدگی به امور خانه استفاده کنید :

تنهای نیازهای مداوم کودکان ناآرام نیست که رمق مادر را می گیرد ،
بلکه رسیدگی به دیگر اعضای خانواده نیز تا حد زیادی قوای او را تحلیل می برد.
هرگز از همسرتان انتظار نداشته باشید که نقش آشپز ، پیشخدمت ، پرستار ، زن خانه دار و …. را در یک زمان ایفا کند.
به او بگویید : (( تو داری مهمترین کار دنیا را که انجام وظیفه مادری در حق کودک ناآراممان است ، انجام می دهی .
من دیگر انتظار ندارم که در این مرحله از زندگی کودکمان کار دیگری بکنید ، ترتیب انجام بقیه کارها را خواهم داد. ))

شخصی را برای انجام کار خانه استخدام کنید یا خودتان این کارها را به عهده بگیرید ،
به طوری که انرژی شما صرف انجام کارهایی جز وظایف مادری ،
که توان او را غیر از کودک و شما صرف چیز دیگری می کند ، نشود.

نقش پدر و مادر در آرام کردن کودک ناآرام

چگونگی آرام کردن کودک ناآرام

خودتان به کارهای کودکتان رسیدگی کنید :

نقش مادری – پدری در مواظبت از کودکان ناآرام به خوبی مشخص نشده است.
رسیدگی مشترک به این قبیل کودکان از سوی مادر و پدر نه تنها امری مطلوب بلکه قطعا لازم و ضروری است.
در مواقع سختی ، خوتان مسئولیت قبول کنید.
معمولا کودکان نا آرام خسته کننده ترین رفتارهای خود
را برای ساعات آخر روز یعنی بین ساعت  ۴ تا ۶ بعد از ظهر نگه می دارند ،
و در این زمان نیز انرژی مادر در پایین ترین حد خود است.

اگر در آخر روز از کار به خانه برگشتید و دیدید که کاخ به هم ریخته است
و ملکه و شاهزاده کوچک دمق هستند ، وقت آن نیست که شما هم ابراز ناراحتی کنید.
در عوض این کار به همسرتان بگویید : (( برو و قدری بخواب یا به کارهای خودت برس ، من از بچه مواظبت می کنم.))
در اینجا روش های خلاقی را برای راهنمایی شما در امر رسیدگی پدرانه به کودکتان پیشنهاد می کنم :

سواری دادن به کودک :

کودک را درون صندلی مخصوص کودک در اتومبیل گذاشته
و او را حداقل به مدت بیست دقیقه با اتومبیل به گردش ببرید.
وقتی که به خانه برمیگردید کودک در خوابی عمیق فرو رفته است.
برای بردنش به خانه او را از صندلی برندارید زیرا ممکن است بیدار شود .
با همان صندلی او را بلند کرده و به خانه ببرید تا بتواند به خوابش ادامه دهد.

انجام وظایف پدری در مورد کودک ناآرام

به گردش بردن کودک :

بچه را درون ساک مخصوص کودک قرار داده و در اطراف خانه به گردش ببرید.

از انجام وظایف پدری خود شانه خالی نکنید :

در زمانی که سختی رو می کند ، به جای فرار باید ماند و مقاومت کرد.
همسر شما ممکن است احساس کند که شما از اینکه نمیتوانید کودک ناآرامتان را ساکت کنید احساس عجز می کنید .
همین ممکن است شما را وادار تا خود را به کلی از وظیفه رسیدگی به امور کودکتان معاف کنید
و بگذارید تا این مرحله سپری شده و سپس در زمانی دیگر به عنوان یک پدر خود را وارد زندگی کودک نمایید.
اگر چنین وضعیتی پیش آید بازنده اش تمامی افراد خانواده شما خواهند بود ؛ همسرتان ، کودکتان و خود شما.

مامانم