خاصیت ریواس در بارداری، حتما بخوانید
اهمیت خاصیت ریواس در بارداری
خاصیت ریواس در بارداری , ریواس بومی آسیا و به‌احتمال زیاد سیبری و یا کوه‌های هیمالیا می‌باشد.
در قرن شانزدهم در اروپا کشت میشد و نوشته‌ها حاکی از آن است که قبل از میلاد مسیح در چین به‌عنوان دارو مصرف میشد.
ریواس دارای یک ریشۀ معمولی است که یک تا دو متر در خاک رشد می‌کند. ریشۀ ریواس در مقابل سرما و یخبندان مقاوم است.
ریواس دارای دو نوع ساقه است. یکی ساقۀ زیرزمینی که به‌آن ریزوم می‌گویند.
ریزوم پس از رشد گوشتی و چوبی می‌شود که از جوانه‌های آن، ساقه‌های هوایی و برگهای پهن به‌وجود می‌آید.
نوع دوم ساقه در ریواس ساقه‌های هوایی است که تا حدود یک متر نیز رشد می‌کند.
ریواس دارای برگهایی می‌باشد که از جوانه جانبی ریزوم‌ها به‌وجود می‌آیند.
برگها دارای پهنک نسبتاً پهن می‌باشند.
دم برگ ریواس که قسمت خوراکی آن را تشکیل میدهد، گوشتی بوده و طول آن به‌بیش از ۵۰ سانتیمتر میرسد.
ریواس دارای برخی عناصر نظیر پتاسیم و کلسیم می‌باشد و از نظر ویتامین‌ها نیز تا حدودی غنی است.
دم‌برگ ریواس که قسمت قابل استفاده آن است دارای مقداری اسیدهای آلی مانند اسید مالیک است
که برای رفع عطش و ایجاد سهولت در هضم غذا مفید می‌باشد.
همچنین در طب سنتی ریواس برای دفع بعضی از باکتریهای مضر استفاده می‌شود.
البته لازم به‌ذکر است که مصرف بیش از حد ریواس باعث کمبود کلسیم در بدن می‌شود.
ریواس از سبزیهای خنک است و دماهای پایین را تحمل می‌کند.
برگها در دمای پایین صورتی و یا قرمز و در دماهای بالا بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد سبز تیره می‌باشد.
ریواس در مناطق پر باران عملکرد بیشتری را دارد.
در خاک‌های سبک و حاصلخیز بهتر رشد می‌کند. خاک ریواس نیاز به‌پتاسیم زیادی دارد.
ریواس دارای ویتامین‌ها و املاح معدنی گوناگون است.
خاصیت ریواس در بارداری چیست؟
خاصیت ریواس در بارداری تا چه میزان حائز اهمیت است؟
برای تمامی اعضای بدن، مادۀ غذایی بسیار ممتازی شمرده می‌شود و اثر شگفت‌انگیز و معجزه آسایی دارد.
قابض است و برای تقویت معده و کبد مفید می‌باشد.
خوردن ریواس برای بیماران تب‌دار و بی‌اشتها مفید بوده و یرقان، وسواس، سستی را درمان می‌نماید.
در این‌گونه موارد میتوان ۱۰۰ گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد.
صفرا و دل بهم‌خوردگی را رفع می‌کند و برای حصبه و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و دافع کرم است.
مفیدترین طریقۀ مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب هویج، کرفس، خیار و سیب می‌باشد
که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.
ریواس اثر ملین داشته و اشتهاآور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید می‌باشد.
مصرف ریواس برای مبتلایان به‌سنگ کلیه و ناراحتیهای مثانه خطرناک است.
شیر مادرانی که ریواس می‌خورند، در نوزادان تولید اسهال می‌کند.
نخستین کارکرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه‌های چشایی به‌واسطۀ مزۀ تلخ خوشایندش،
موجب پاک شدن حفرۀ دهان شده و دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می‌سازد.
این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می‌شود. درنتیجه به‌طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می‌گردد.
منبع: خواص میوه ها و سبزی ها
